Yogik meditasyonun iki temel prensibi vardır. Birincisi, zihni tek bir noktaya yoğunlaşana kadar onu dışa dönük nesnelerden kademeli olarak içeri çekmektir. İkincisi, öğretmen tarafından verilen mantranın anlam ve duygusunu tam olarak hissederek tekrar etmektir.
Bu tekrarlar fiziksel bedende güçlü titreşimler oluşturur ve bu titreşimler, beynin tam ortasında bulunan, mantar şeklindeki epifiz salgı bezi tarafından algılanır. Bilge filozoflar
bu salgı bezi için, “düşüncenin yöneticisi” ve “ruhun evi” demişlerdir. Bilim adamları epifiz salgı bezinin tüm alt salgı bezlerini ve bedenin bir çok organlarını etkileyen ve kişinin bilinç durumunu yönlendiren hormonlar içerdiğini ortaya çıkardı. Herkesin parmak izinin ya
da gülümsemesinin farklı olması gibi, beden ritmi ve zihinsel titreşimi de farklıdır. Onun için her öğrenciye verilen mantra da farklıdır. Her mantra, bir öze, özel bir söze ve özel bir titreşime ve ritme sahiptir. Bilim adamlarının doğada ki ve evrendeki her şeyin farklı bir titreşimi olduğu fikrine yaklaştığı günümüzden yıllar önce, eski çağ yogileri sezgisel bilgileriyle bu titreşimi fark ettiler. Buradan yola çıkarak değişik noktalardan yayılan titreşimleri yüksek sesle söyleyerek Sanskrit alfabesinin harflerini oluşturdular. Meditasyon yapan kişi tarafından yinelenen bu mantralar insan ruhunun titreşimlerini ortaya çıkartır ve kişi zihninde gereksiz yere ağırlık yapan düşüncelerden kurtulur. Mantralar aynı zamanda çakraların özelliklerini, nasıl olduklarını anlatan beyitlerdir. Sürekli meditasyon yapan bir kişide, elektro-manyetik dalgalar üreten beyindeki titreşim sayısı saniyede 13’ken. 4’ e kadar düştüğü saptanmıştır.

Bu da 'derin sükunet' demektir.



İşte şimdi; kendi zaaflarınızla ve çevrenizdeki olumsuzluklarla mücadeleye hazırsınız...




Meditasyonda kendi yönteminizi de yaratabilirsiniz...