Daha sonraları meditasyon egzersizlerine, şamanlardan, Amerikan kızılderililerine, sufizmden, değişik tasavvuf öğretilerine, Çin’den Japonya’ya kadar bir çok kültürde rastlanmıştır. Kuzey Amerika kızılderilileri Hopi’lerin mitolojik metinlerinde, insanın ekseni olan omurga üzerinde uzanan çakralardan, titreşim merkezleri olarak bahsedilmektedir.
Bundan da anlaşılıyor ki yoga, insanlığın ortak bilincinin ve sezgisel bilginin bir ürünüdür.
Yoga, sadece belli bir ülkeye ya da belli bir bölgeye ait bir öğreti değildir. Zaten binlerce yıl önceki ilk çıkışı da, sınırların olmadığı, insanlığın daha bir ve bütün yaşadığı, kıtaların birbirinden ayrılmadığı jeolojik zamanlara kadar uzanmaktadır.

Yoga’nın bugün Dünya’da giderek yaygınlaşmasındaki asıl neden ise; insanın zihin-beden
ve ruhundaki sorunları, bizzat kendi üstünde deneyip gözlemesinde yatıyor.
Yoga, aynı zamanda, insandaki hastalık tohumlarını daha ortaya çıkmadan yok eden,
‘kendi doktor insan’ ın yolunu açmaktadır.

Yoga, ne kapalı kapılar ardında oturup planmış bir dogmadır ; ne de amaç için her şeyi mübah gören değişik siyasi, ekonomik ya da fanatik inanç örgütlenmeleri gibidir.
Yoga, binlerce yılın deneyimi ve bilgisiyle beslenmiş bir hayata bakıştır. Yoga, varolan insanlık kültürü ve bilgi birikiminin ışığında, bütün hayatı kucaklamaya çalışan bir yaşama sanatıdır. Aynı bir dans, bir şiir, bir müzik ya da diğer sanatlarda olduğu gibi…
Burada hiçbir dar ve kısıtlayıcı duyguya, politik ya da dinsel görünüşlü dogmaya yer yoktur. Yoga’nın vizyonunda insanların üzerinde baskı kurmayan, her türlü inanca, düşünceye eşit bir yaklaşım vardır.