Beden, ilk zamanlar alışmadığı için, yoga hareketlerine direnir, “Nereden çıktı şimdi bu kobra duruşu, balık duruşu, kedi duruşu? Ah omurgam ! Ah boynum !” der. Kaslar; yoga hareketleri asanalar sayesinde bir sazın, bir kemanın telleri gibi belli bekleme süreleri içinde gevşetilip- büzülerek sanki akord edilir. Aslında akord edilen ve hayatın titreşimiyle eşleştirilen bütün bir bedendir. Derinin ve hemen altında ve iç organların çeperlerinde bulunan ve bütün bedene oksijen taşıyan kılcal damarlar bu esnemeler sayesinde de kalbin işini rahatlatır. Üst derinin yaşımız ilerledikçe, kırışması kılcal damarların oksijensiz kalması ve kurumasıyla ilgilidir.
Hareketsizlik yüzünden erken yaşta ihtiyarlık hastalığına yakalanan insanların elinin üstündeki deriyi parmaklarınızla sıkıştırın, derideki buruşukluğun çabuk kaybolmadığını göreceksiniz. Yoga hareketleri hangi yaşta olursanız olun, bedendeki kalsium üretimini artırır ve kemiklerin güçlenmesini sağlar. Bu güçlenme diğer sporlardaki gibi dışsal bir güçlenme değil esnek ve kalıcı bir güçlenmedir. Özellikle boğazdaki paratrioid bezine yönelik mum ve balık duruşu, yediğimiz besinlerdeki kalsimun dışarı atılmadan bedende değerlendirilmesini sağlar.